Aguïo-de-pastre
Scandix pecten-veneris
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Aguïo, Juvert-dous, Aguïoun.
Noms en français : Peigne-de-Vénus, Aiguillette.
Descripcioun :Pichoto planto annalo emé de fueio proun divisado que dounon d'èr à-n-aquelo dóu juvert, mai li flour an rèn de vèire. Se recounèis subretout à si fru que fan de lònguis aguio.
Usanço :Li fueio, li flour e li fru podon èstre manja ; li fueio en ensalado. L'aguio-de-pastre èi vertuouso contro li moulard e li verdau, ajudo à caga e fai pissa.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Scandix
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Scandix pecten-veneris L., 1753
Borbori
Bunias erucago
Brassicaceae Cruciferae
Noms en français : Bunias fausse roquette, Masse au bedeau.
Descripcioun :Planto annalo d'auturo mejano (20 à 50 cm) que se recounèis à si cambo cuberto de glando roujo, à si fueio d'en aut que dounon d'èr à-n-aquéli de la rouqueto jauno (aquéli d'en bas soun mai retaiado) e subretout à si fru cresta. En mai d'acò a uno forto oudour quouro fretas si fueio.
Usanço :Es uno planto proun acro que fai pissa. Se pòu pamens manja cruso o cue. Lou noum proupousa èi pas prouvençau, mai vèn de la tiero de R.J. Carbonel : Noms patois des plantes d'Entraygues et de Mur-de-Barrez (Aveyron) 1904, Académie de géographie botanique.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 (80) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Bunias
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 8 à 14 mm
Flourido : Printems
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à avoust
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Bunias erucago L., 1753